Hoe werkt een AOV?

Wanneer je een AOV afsluit, heb je de keuze uit ‘beroepsarbeidsongeschiktheid’ of ‘passende arbeid’. Mocht je arbeidsongeschikt raken, dan wordt er bij beroepsdekking alleen gekeken naar wat je nog binnen je eigen werkzaamheden kunt doen en wat je niet meer kunt. Zo wordt er bepaald in welke mate je arbeidsongeschikt bent.

Bij ‘passende arbeid’ werkt dit anders. Het eerste jaar van arbeidsongeschiktheid is ook op basis van beroepsdekking, maar daarna wordt er ook gekeken naar je werkervaring en opleidingen die je hebt gedaan. Als er een functie tussen zit wat je nog zou kunnen doen (binnen of buiten je eigen onderneming), dan moet je hier werk in zoeken. Dit zorgt er onder andere voor dat de mate van arbeidsongeschiktheid lager is, waardoor je een lagere uitkering ontvangt. Mocht je in de andere functie niet aan het werk komen en geen inkomen kunnen generen, dan kan dit op financieel gebied dus voor problemen zorgen.

Bij een arbeidsongeschiktheidsverzekering kun je een sommenverzekering of een schadeverzekering kiezen. Een schadeverzekering keert de werkelijke geleden schade uit bij arbeidsongeschiktheid. Bij een sommenverzekering is dit op een andere manier geregeld. Hierbij wordt de uitkering namelijk gebaseerd op het verzekerde bedrag, ongeacht de werkelijke schade die de verzekerde ondervindt. Je kunt hier als verzekerde dus veel voordeel van hebben.

Voorbeeld

Stel dat je een AOV hebt op basis van jouw inkomen van €50.000 per jaar. Je kunt maximaal 80 procent van jouw inkomen verzekeren, dus het verzekerde bedrag is € 40.000. In de jaren die erop volgen is jouw inkomen gedaald naar €30.000 per jaar, maar het verzekerde bedrag staat nog steeds op €40.000. Op dat moment word je ziek en kun je niet meer werken. Met een sommenverzekering heb je recht op het gehele bedrag van €40.000. Dit is niet het geval bij een schadeverzekering: dan zal worden beoordeeld dat je minder schade lijdt, omdat je al een tijd minder verdiende. Het bedrag dat zal worden uitgekeerd zal dan ook een stuk lager liggen.

In een arbeidsongeschiktheidsverzekering kun je indien gewenst rekening houden met indexatie van de verzekerde bedragen en/of uitkering.

Wanneer je ervoor kiest om de verzekerde som te indexeren, zal deze jaarlijks worden aangepast. Er wordt dan gekeken naar de inflatie op dat moment (CBS index) of het indexatiepercentage wat je vooraf kiest en aan de hand hiervan wordt de verzekerde som jaarlijks aangepast. Dit betekent ook dat de premie jaarlijks zal stijgen.

Wanneer je ervoor kiest om de uitkering te indexeren, dan zal bij arbeidsongeschiktheid de uitkering jaarlijks worden aangepast. Hiermee zorg je dat de uitkering jaarlijks meegroeit met de inflatie op dat moment of tegen het indexatiepercentage wat je hebt gekozen, anders ontvang je jaar na jaar dezelfde uitkering.

Aangezien wij jaarlijks contact hebben met onze klanten om te kijken of er iets is veranderd in zijn/haar situatie op het gebied van de werkzaamheden, inkomen, vaste lasten, vermogen, e.d., adviseren wij om alleen rekening te houden met indexatie van de uitkering. Als er zich een situatie voordoet die vraagt om aanpassing van de verzekerde bedragen, kun je dit tussentijds of tijdens het jaarlijks onderhoud aanpassen.

Hierbij kun je jezelf de volgende vraag stellen: “mocht ik ooit arbeidsongeschikt raken, tot welke leeftijd heb ik dan een uitkering nodig?” Doorgaans heb je de keus om een eindleeftijd te kiezen die tussen de 55 jaar en de pensioenleeftijd van ongeveer 68 jaar ligt. Mocht je (volledig) arbeidsongeschikt raken, dan ontvang je een uitkering tot de opgegeven eindleeftijd. Veel ondernemers besluiten om de verzekering af te sluiten op basis van de pensioenleeftijd. Je kunt echter ook een lagere eindleeftijd kiezen. Hierdoor betaal je een lagere premie, de verzekeraar hoeft immers minder lang uit te keren. Wel loop je het risico dat je voor de resterende periode tot aan de pensioenleeftijd geen inkomen meer hebt. Wanneer je deze periode (nog) niet kunt overbruggen met eigen middelen, adviseren wij een hogere eindleeftijd te kiezen. Deze eindleeftijd kun je overigens op een later tijdstip verlagen, als de verzekering al loopt!

Het eigen risico termijn (ook wel wachttijd genoemd) is de periode voordat de uitkering van je arbeidsongeschiktheidsuitkering begint. Dit is de periode waarin je dus nog geen uitkering ontvangt. Hoe lang deze wachttijd duurt, kun je tot op bepaalde hoogte zelf bepalen. Je kunt hierbij kiezen uit de volgende mogelijkheden: 30, 60, 90, 180, 365 of 730 dagen.

Deze wachttijd is van invloed op de premie van de AOV. Hoe langer de wachttijd, hoe lager de premie. Daar staat dan wel tegenover dat je langer moet wachten op de eerste uitkering. Wij adviseren niet een langere wachttijd op te geven, dan je met eigen middelen kunt overbruggen.

De uiteindelijke uitkering die je bij arbeidsongeschiktheid ontvangt, is naast de afgesproken bruto verzekerde som ook afhankelijk van het gekozen arbeidsongeschiktheidspercentage. Ben je namelijk gedeeltelijk arbeidsongeschikt, dan ontvang je een lagere uitkering omdat je deels nog werkzaamheden kunt verrichten en inkomen genereert:

Je kunt de verzekering afsluiten op basis van de volgende arbeidsongeschiktheidspercentages: 25%, 35%, 45%, 55%, 65% of 80%.

Heb je bij aanvang van de verzekering bijvoorbeeld een drempel van 55% gekozen, dan ontvang je pas een uitkering als een arbeidsdeskundige heeft vastgesteld dat je jouw werkzaamheden voor minimaal 55% niet meer kunt uitvoeren. Je ontvangt dan doorgaans 60% van het verzekerde bedrag uitgekeerd. De volgende berekening wordt gehanteerd bij de meeste verzekeraars:

Wanneer je een hoger arbeidsongeschiktheidspercentage kiest, betaal je minder premie. Hier staat tegenover dat je ook minder snel een uitkering van de verzekeraar ontvangt.