Beroemde mislukkingen
Voordat je begint te lezen, zijn hier enkele beroemde mislukkingen:
Walt Disney (1901-1966), Amerikaans tekenaar, filmproducent, filmregisseur, scenarioschrijver, stemacteur, animator, zakenman, entertainer, internationaal icoon en een filantroop. Walt Disney werd ontslagen, omdat zijn baas vond dat het hem “aan verbeeldingskracht ontbrak”. Later vertelde MGM studio’s hem dat het idee van Mickey Mouse niet zou werken; een gigantische muis zou vrouwen bang maken.
Michael Jordan(1963), bekende Amerikaanse basketballer Chcago Bulls. Jordan werd uit het basketbalteam van de middelbare school geknipt omdat hij “vaardigheid miste”.
Thomas Edison (1847-1931), oprichter General Electric Company, uitvinder gloeilamp. De leraar van Edison vertelde hem dat hij “te dom was om iets te leren”. Ook verklaarde hij dat hij “zesduizend manieren ontdekte die niet werken” tijdens het ontwikkelen van de gloeilamp.
Steven Spielberg (1946), Amerikaanse filmproducent en regisseur van oa The color purple, Indiana Jones. Spielberg werd in een klas voor kinderen met een verstandelijke beperking geplaatst voordat hij voor altijd van school ging.
Ludwig von Beethoven (1770-1827), een beroemde Duitse componist wiens werken nog steeds worden uitgevoerd in concertzalen over de hele wereld. Beethoven kreeg te horen dat hij hopeloos was als componist en in 1796 zijn gehoor begon te verliezen, maar bleef meesterwerken componeren.
Abraham Lincoln (1809-1865), de 16e president van de Verenigde Staten. Lincoln verloor zijn baan (1832), faalde in het bedrijfsleven (1833) en werd verslagen in acht verkiezingen (1838 – 1858).
John Grisham (1955), auteur van meer dan dertig thrillers en romans, waarvan er vele werden verfilmd. Hij is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de succesvolste thrillerschrijvers aller tijden. Grisham werd afgewezen door twaalf uitgeverijen en zestien agenten voordat zijn eerste roman werd geaccepteerd. Grisham is tegenwoordig een bestsellerschrijver.
The Beatles, actief van 1960 tot 1970 en wordt algemeen beschouwd als de invloedrijkste band uit de geschiedenis van de popmuziek. The Beatles werden afgewezen door hun platenmaatschappij die hen vertelde dat “[ . . . ] gitaarmuziek is op hun retour”.
Immers, alleen de mislukkingen die deze succesvolle mensen moesten ervaren en de fouten die ze in hun leven maakten, stelden hen in staat om de genieën, uitvinders, grootheden en beroemdheden te worden die ze zijn geworden. Zonder hun mislukkingen zouden ze niet de persoon zijn geworden die ze tegenwoordig worden erkend. Degenen die nooit in het leven hebben gefaald, zijn degenen waarvan niemand zich vandaag herinnert, degenen die nooit hebben gewonnen zoals ze het nooit hebben geprobeerd.
Mislukken en falen als ondernemer
Mislukken en falen, wat is het verschil? Is er een verschil? Je faalt voor een examen en de taart die je probeerde te bakken is mislukt. Doet het eigenlijk ter zake of er een verschil is?
Omdat ik meer over het onderwerp wilde weten ging ik Googelen. Ik las onder andere op internet dat falen een zwaardere vorm van schuldgevoel is. Ten opzichte van wie dat gevoel geldt, stond er niet bij. Dat kan, denk ik, maar ik ben natuurlijk geen psycholoog, ten opzichte van jezelf zijn of ten opzichte van anderen. Daarna stond er een opsomming in welke gevallen je hebt gefaald, te weten:
- Je een fout of fouten hebt gemaakt in je leven-wie maakt geen fouten? Zonder fouten zou het leven saai zijn. Daarbij kun je niet leren als je geen fouten durft te maken. Dan blijf je altijd in je comfortzone, maak je geen groei door.
- Je bent in gebreke gebleven of ernstig tekort geschoten-dit klinkt bijna juridisch, alsof je ergens voor aansprakelijk wordt gesteld.
- Je bent niet geslaagd en jouw leven en missie zijn mislukt.
- Je hebt situaties niet serieus genomen of verkeerd ingeschat’
- Je tekortkomingen hebt die jou verwijtbaar zijn- wie heeft er geen tekortkomingen. Perfectie bestaat gelukkig niet!
- Je mislukt bent.
Het laatste punt ‘bewijst’ het: mislukken is een onderdeel van falen. Waar precies het onderscheid ligt, weet ik nog steeds niet. Maar als ik alle bovenstaande vormen van falen lees, besef ik dat ik vaak heb gefaald in mijn leven en waarschijnlijk nog vaak zal falen.
Hoera: Mislukt!
Gelukkig is er een tegengeluid: Hoera mislukt! Waarom falen en mislukken gewoon bij het leven horen, in ieder geval bij het mijne.
Toch kan het moeilijk zijn wanneer dingen niet lopen zoals je wil of hoopt. We horen met name verhalen over successen. Ook verhalen over mislukkingen mogen ook gehoord. En besef dat een enorm zakelijk succes vaker de uitzondering is dan de regel. We horen verhalen over de paar mensen die zijn geslaagd en een megaconcern hebben opgebouwd. We vergeten de mensen die een bedrijf hebben en blij zijn dat ze zichzelf elke maand een fijn salaris kunnen geven, de rekeningen kunnen betalen en wat winst maken. Of de ondernemers die het niet redden, die net niet kunnen rondkomen of misschien wel, om wat voor reden dan ook, failliet gaan.
Een mislukking is niet zo’n leuke ervaring, maar je leert er wel heel veel van. Het klinkt als een cliché maar ik kan oprecht zeggen dat ik veel meer heb geleerd van de dingen die niet goed gingen in mijn leven dan van de dingen die wel goed gingen. Het is dus een rijke ervaring.
Je kunt een mislukking gebruiken als voedingsbodem. In Amerika bestaan zelfs bedrijven waar mislukken helemaal niet als een probleem wordt gezien. Die bedrijven willen snel innoveren en gebruiken mislukkingen om vooruit te komen. Ze noemen dat failing . Een mislukking is dan een platform om op te klimmen en verder te groeien. Je hebt iets geprobeerd, je hebt gekeken of iets kon lukken. Dat alleen al getuigt van moed en geeft je een streepje voor op de mensen die het niet hebben geprobeerd
Het glas is half vol of half leeg
Hoe je tegen dingen aankijkt, is denk ik een kwestie van karakter. Zoals vaak wordt gezegd: je kunt het glas als half vol zien of als half leeg. Zelf ben ik een optimist en bijna altijd vrolijk. Ik ga uit van de goede uitkomst en als het even tegenzit, en dat doet het ook soms in mijn leven, ga ik ervan uit dat er na verloop van tijd weer betere tijden zullen komen. Mijn mama is anders: wisselt haar kleinzoon van school, dan maakt zij zich zorgen. Zucht ik dat mijn dochter depressief wordt van het vele huiswerk, let op, dit is bij wijze van spreken, maar mijn moeder schiet in een depressie.
Sommige mensen zijn hun hele leven lang bang voor de gebeurtenissen die in de toekomst zouden kunnen gebeuren. Ze maken zich zorgen over de uitkomst van hun daden en eventueel daaruit voortvloeiende negatieve gevolgen voor hun leven. Ze vragen zich al vooraf af of ze de uitdagingen aankunnen waarmee ze zullen worden geconfronteerd. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd; deze mensen zitten niet angstig in een hoekje en hun zorgenkrijgen doorgaans niet de controle over hun leven. Ook wordt de kwaliteit van hun leven niet verminderd. Toch hebben ze negatieve gedachten die hen ’s nachts wakker en denken ze na over dingen die ze niet kunnen controleren of beïnvloeden.
Nu lijkt het misschien of ik een enorme held ben, maar dat ben ik niet. Verre van! Ik ben verlegen, durf niet naar netwerkborrels, heb soms moeite met starten, de motivatie uit mezelf halen. Over het algemeen zou ik zeggen dat deze zaken meestal aan maar één ding kunnen worden toegeschreven: mijn faalangst. Al mijn zorgen en angsten hadden maar één ding gemeen: de angst voor de mogelijkheid van falen.
Accepteer falen en mislukken
Nu ga ik iets zeggen wat makkelijker klinkt dan het gedaan is: je hoeft je geen zorgen te maken over falen! Wat niet wil zeggen dat het soms niet moeilijk is.
Toch accepteer ik falen als wat het gewoon is: een onvermijdelijke uitdaging die ik af en toe in mijn leven onder ogen zal moeten zien. Falen is een alomtegenwoordig onderdeel van mijn leven, mijn verleden en mijn heden; en elke mislukking hielp me om te worden die ik nu ben.
Elke mislukking was een pijnlijke ervaring en sloeg me op de korte termijn neer, maar op de lange termijn hielp het me om het in de toekomst beter te doen, soortgelijke fouten te vermijden en eerlijk gezegd openden de meeste van mijn mislukkingen nieuwe mogelijkheden en veelbelovende kansen voor mij en stelden me in staat om mijn leven te veranderen en opnieuw te beginnen. Ik vergelijk het wel eens met een grassprietje dat wordt neergeslagen door de wind, maar nooit breekt.
Waarom ik falen als een onlosmakelijk onderdeel van mijn leven accepteer? Omdat de enige manier waarop ik elke vorm van mislukking volledig zou kunnen vermijden, is door het niet eens te proberen. Dat zou er eigenlijk op neerkomen dat ik helemaal niet geleefd zou hebben. De poging om mislukking tot op de grond te voorkomen, zou de grootste mislukkingen van allemaal veroorzaken, de onomkeerbare fout om het helemaal niet te hebben geprobeerd.
Als er weer eens iets fout gaat in mijn leven, ik weer faal of iets mislukt, grap ik altijd dat ik tenminste wat te vertellen heb later in het bejaardenhuis. Want liever lach ik om wat ik probeerde en wat mislukte dan dat ik filosofeer over wat als…en ik het niet eens zou hebben geprobeerd.
Ik wil niet nadenken over mijn hele leven en alle geweldige kansen opmerken die ik heb gemist, de glorieuze momenten die hadden kunnen plaatsvinden, de verbazingwekkende dingen die ik zou hebben meegemaakt en de opwindende kansen die ik heb gemist, gewoon omdat ik me zorgen maakte over de mogelijkheid om te falen. Geen seconde wil ik besteden aan het erkennen aan mezelf dat ik alle grote kansen die ik in het leven heb gekregen heb verkwanseld, omdat dit pijnlijker voor me zou zijn dan daadwerkelijk te hebben gefaald.
“Van alle droevige woorden van tong of pen, zijn de droevigste deze, ‘Het had kunnen zijn.'” ~ John Greenleaf Whittier
Je hoeft niet bang te zijn om te falen. Doorgaan sis dit falen in jouw hoofd groter dan hoe anderen het zien. Met andere woorden: je vecht vaak tegen je eigen spoken. Toegegeven, dit is misschien wel het lastigste gevecht om te voeren.
Falen is eigenlijk een soort van onzekerheid. Het staat tegen jouw en je succes. Omdat de uitkomst van je inspanningen onzeker is en het je in de meeste gevallen misschien gewoon afschrikt om het te doen, is het moeilijk om in actie te komen.
Zoals iedereen weet heb je de uitkomst maar voor een beperkt deel in je eigen hand. De beslissing tussen succes en falen ligt vaak buiten je eigen controle en is vaak deels afhankelijk van externe omstandigheden. Wanneer je al het mogelijke hebt gedaan en bovengemiddelde inspanningen hebt geleverd om je beoogde doel te bereiken, zul je echter niet snel falen. Misschien haal je niet die ton omzet, maar 80.000 euro, wat toch een aardig eind op weg is naar je doel. En je hoeft niet op te geven als het niet meteen lukt!
Het Oblomov effect
De angst om te falen kan ook een logische reden zijn om lui te zijn en het kan ook een teken zijn dat je niet bereid bent om “wat nodig is” te doen, dus zorg ervoor dat je zoveel mogelijk factoren wist die tot een nederlaag kunnen leiden. Echt zeker 30 jaar geleden las ik het boek Oblomov. Misschien was ik te jong om het echt helemaal te begrijpen, maar desalniettemin maakte het boek grote indruk op me. Oblomov gaat, althans dat was voor mij de boodschap, over een jonge en genereuze Russische edelman Ilja Oblomov die allerlei dromen heeft, allerlei dingen die hij wil doen en doelen die hij wil bereiken. Echter, hij blijft dromen, hij kan zich er nooit toe zetten om in actie te komen. Altijd denkt hij morgen, dan begin ik of als dat gebeurt, dan…en hij eindigt zijn leven dromend, zonder ooit wat te hebben bereikt.
Oblomov werd in 1858 gepubliceerd. Het is de bekendste roman van de Russische schrijver Ivan Gontsjarov. Waarom ik dit opschrijf? Niet om jullie aan te zetten tot het lezen van het boek, al is het zeker de moeite waard. Nee, om aan te geven dat de angst om te falen, het niet kunnen opbrengen om te starten met een activiteit, van alle tijden en plaatsen is. Het is heel erg menselijk en iedereen heeft er in meer of mindere mate last van.
Iedereen zal af en toe falen, dus waarom zou je je er eigenlijk zorgen over maken? Als je naar de biografieën van buitengewoon succesvolle mensen kijkt, zie je dat de opsommingen van hun mislukkingen ruimschoots opwegen tegen al hun prestaties, successen en waardevolle bijdragen.
Pijnlijke en moeilijke mislukkingen
Ik wil niet bagatelliseren hoe moeilijk het voelt om te falen, omdat sommige mislukkingen uitzonderlijk pijnlijk kunnen zijn. Het kan extreem moeilijk zijn om weer op te staan en te blijven doen wat we willen, waar we van houden.
Soms wil je je onder een deken verschuilen, soms wil je letterlijk het liefste verdwijnen, of slaan, schoppen, schreeuwen of misschien stilletjes huilen omdat alle inspanningen zo zinloos leken. Mislukkingen die zo groot zijn dat je niet eens hoop ziet om te herstellen van die nederlaag.
Maar, bij elke mislukking krijgen we de kans om “helemaal opnieuw te beginnen”, negatieve patronen te veranderen, ons leven opnieuw in te richten.
Met elke mislukking komt er een belangrijke beslissing. De beslissing om toe te staan dat een mislukking je voor eens en voor altijd verslaat, waardoor je de rest van je leven in een afgebroken gemoedstoestand achterblijft, of om jezelf een schouderklopje te geven omdat je geen kans hebt verspeeld, omdat je het hebt geprobeerd, omdat je je best hebt gedaan en omdat je een aantal belangrijke ervaringen hebt opgedaan die in je toekomst waardevol zouden kunnen worden. Het is de beslissing tussen je ellendig voelen en bij wijze van spreken achtergelaten worden op de grond en jezelf (laten) helpen om weer op te staan, je wonden te likken en het stof van je kleren te poetsen en doorgaan met het nastreven van de droom die je altijd al wilde realiseren.
Ik heb vele malen in mijn leven gefaald en gelukkig waren de overgrote meerderheid van mislukkingen en nederlagen zo onbelangrijk dat ik ze in de loop van de tijd vergat of er tegenwoordig om kan lachen. Ik heb bijna gefaald toen ik 9 jaar oud was en werd gescheiden van enkele van mijn beste vrienden omdat ik geen recht had om me in te schrijven op het gymnasium, wat alleen voor de slimste en slimste leerlingen in een klas was.
Mijn klasleraar vertelde mijn ouders dat ik dat cijfer zeker moest herhalen om de hiaten in kennis die ik had te dichten. Toch koos ik ervoor om door te marcheren en dus ging ik naar de middelbare school, mijn cijfers verbeterden drastisch en twee jaar later had ik het recht om me in te schrijven voor de middelbare school.
Onbevreesdheid
Angst kan je verlammen als een wegversperring
Ik zou kunnen doorgaan en alle nederlagen en mislukkingen in mijn leven opschrijven die ik me kan herinneren, wanneer ik werd afgewezen, genegeerd, op de grond werd geslagen, werd gedumpt, faalde op het werk, mijn plannen zag mislukken of mijn taken verknoeide, maar dat zou het aantal woorden van deze post in het oneindige verhogen. Niettemin hielp elk van deze nederlagen me om falen te accepteren als een onvermijdelijk onderdeel van mijn leven, wat veel druk van mijn schouders nam. Het hielp me om meer kansen te zien dan voorheen, omdat ik er gewoon veel van had genegeerd omdat ik ze als te riskant inschatte of gedoemd was te mislukken. Het hielp me om mijn aandacht te richten op de dingen die ik leuk vond om te doen – op het ene gebied waarvan ik wist dat ik erbij hoorde – en om te verwijderen wat ik als overbodig en onnodig beschouwde. Als alles wat ik deed een succes was geworden, Ik zou niet hebben ontdekt wat ik echt graag deed en misschien op een dag wakker zijn geworden in een leven waarin ik niet thuishoorde met een baan die me niet vervulde.
Zonder mijn grootste mislukkingen zou ik me niet zo druk hebben gemaakt over mijn persoonlijkheid, mijn grootste angsten onder ogen hebben gezien en mijn sterke wilskracht, blijvende doorzettingsvermogen en mijn positiviteit hebben ontdekt. Elke mislukking leerde me – op zijn eigen pijnlijke manier – dingen die niet in boeken te vinden zijn, eigenschappen over mezelf die niet eens te verwoorden zijn en vriendschappen waarvan de waarde buiten het denkbare ligt. Na de meest pijnlijke nederlagen en tegenslagen die ik ooit heb meegemaakt, herrees ik als een Feniks uit de as, sterker, beter geïnformeerd en wijzer dan voorheen, na zeer waardevolle levenservaringen te hebben opgedaan. Ik werd meer gefocust op de dingen waar ik het meest van hield en wist wie mijn echte vrienden waren – degenen die aan mijn kant stonden, wanneer ik down was.
Michael Jordanië
M.J. – Publiek Domein
“Ik heb meer dan 9.000 schoten gemist in mijn carrière. Ik heb bijna 300 wedstrijden verloren. 26 keer heb ik de opdracht gekregen om het winnende schot te nemen, en ik heb het gemist. Ik heb keer op keer gefaald in mijn leven. En daarom lukt het me.” ~ Michael Jordanië
Ik kan accepteren dat ik mijn best heb gedaan en gefaald. Ik kan accepteren dat al mijn pogingen om een doel te bereiken niet succesvol waren. Maar de twee dingen die ik nooit zal accepteren, is dat ik het helemaal niet heb geprobeerd en op de grond moet blijven na een mislukking. Faalangst wordt opvallend onbelangrijk in vergelijking met hoe pijnlijk het is om na te denken over gemiste kansen.
Laten we eerlijk zijn; elke mislukking is – in een emotieloze context beschouwd – slechts een realisatie die ons de kennis verschaft over wat niet werkte. Nogmaals, het is jouw keuze om gebruik te maken van deze informatie, een tijdelijke oplossing te vinden en / of iets compleet nieuws te beginnen, OF om jezelf emotioneel te laten beïnvloeden door die mislukking en het toe te staan je te verslaan, voor eens en voor altijd.
Daarom ben ik gestopt met me zorgen te maken over falen en jij ook! Ik wilde het je laten weten 😉
Edison Thomas A.
Thomas A. Edison
Een journalist vroeg thomas Edison, een Amerikaanse uitvinder, eens naar de reden waarom hij zijn (mislukte) pogingen om licht te maken door het gebruik van elektriciteit voortzette, terwijl hij in het verleden zo vaak had gefaald. Edison antwoordde: “Jongeman, besef je niet dat ik niet heb gefaald, maar met succes zesduizend manieren heb ontdekt die niet zullen werken!”
Zoals je ziet is het allemaal een kwestie van perspectief! Wat zijn jouw trucs om te voorkomen dat je bang bent om te falen in het leven? We zijn verheugd om van je te horen in de commentaarsectie hieronder.
Ik wil dit artikel graag afsluiten met een fantastische bijdrage van onze lezer Tomek, die het volgende (verbazingwekkend briljante) gedicht deelde:
Als het misgaat zoals soms;
Als de weg die je aflegt helemaal bergop
lijkt Als het geld laag is, en de schulden hoog
En je wilt glimlachen, maar moet zuchten;
Wanneer de zorg je een beetje naar beneden drukt,
rust als het moet, maar stop niet.
Succes is falen binnenstebuiten gekeerd;
De zilveren tint van de wolken van twijfel;
En je kunt nooit zien hoe dichtbij je bent
Het kan dichtbij zijn als het zo ver weg lijkt;
Dus blijf bij het gevecht als je het hardst wordt getroffen-
Het is wanneer het misgaat dat je niet moet stoppen.
